پنج قله ای که صعود از آنها ممنوع است

در سیاره ما، کوههایی وجود دارند که صعود از آنها یک رویا است، دلیل آن دشواری صعود و یا فراتر بودن از محدودیت های فیزیکی انسان نیست بلکه ممنوعیت اعمال شده توسط دولت ها به دلایلی است که عموما به سنت ها، افسانه ها و اعتقادات مذهبی مربوط است، پنج قله ممنوع در سه قاره آسیا، امریکا و اقیانوسیه به قرار زیر هستند، گفته شده  علیرغم تعارف دولت چین به رینهولد مسنر، به احترام بومی ها از صعود به کایلاش خودداری کرده:

1-Shiprock یا کشتی سنگی در قاره امریکا، صخره ای است خاص به ارتفاع 2188 متر در صحرای نیومکزیکو. در زبان ناواهو ساختار مشابهی Monadnock نامیده می شود، نقش برجسته ای که در یک دشت سربرافراشته. شیپ راک توسط مهاجران اروپایی نامگذاری شده که دلیل آن شبیه بودن به کشتی بادبانی است و در زبان سنتی ناواهو به آن صخره بالدار می گویند، افسانه های مرتبط با آن بسیار زیاد است، در یکی از آنها آمده است که زمانی پرنده بزرگی بوده و اجداد ناواهو در حال فرار از قبیله ای جنگجو از شمال تا نیومکزیکو به آن پناه آورده اند و جمعیت را روی شانه های خود به محل فعلی برده، جایی که دوباره به صخره تبدیل شده. از زمانهای قدیم این قله مقصد زیارت بوده، سال 1939 اولین صعود رسمی از آن انجام شده اما امروزه امکان پذیر نیست زیرا در سال 1970 به دلیل احترامی که قبیله ناواهو برای آن قائل است، صعود از آن متوقف شده.

2-Uluru اولورو در قاره اقیانوسیه نیز با افسانه ها احاطه شده، توده اولورو یا صخره آیرز در استرالیا، ماسه سنگ یکپارجه قرمز در پارک ملی "اولورو کاتا جوتا" است و به دلیل سنت های قبایل بومی "آنانگو" از سال 2019 صعود از آن ممنوع اعلام شده. طبق سنت بومیان این منطقه زمانی محل سکونت مردان مقدس بوده و اسطوره مارمولک قرمز نیز که در دشت های اطراف ساکن بوده بعد از رسیدن به این مکان بومرنگ خود را در هوا پرتاب می کند که به صخره می چسبد و ناپدید می شود، مارمولک شروع به جستجو می کند و حفره هایی که امروز هنوز قابل مشاهده است (در واقع نتیجه فرسایش است) در ماسه سنگ حفر می کند. تعداد کمی می دانند که آنچه اکنون قابل مشاهده است فقط نوک کوه یخ است که تشکیل شده است از عارضه ای 380 متری که 7 کیلومتر زیر زمین امتداد دارد.

3-Kailash کایلاش در قاره آسیا قرار دارد که بیشترین قله های ممنوع برای کوه نوردان در آن متمرکز است. این قله در غرب تبت قرار دارد، کوهی مقدس برای بودایی ها، هندوها، بون ها (قدیمی ترین دین در تبت) و جین ها. این کوه توسط یک پنجم جمعیت جهان مورد احترام است، در واقع مقدس ترین کوه روی سیاره است. در دامنه های آن چهار تا از مهمترین رودخانه های آسیا سرچشمه می گیرند، سند، برهماپوترا، سوتلج و کارنالی (یکی از بزرگترین شاخه های رود گنگ) کایلاش از کلمه سانسکریت "کلاسا" به معنی کریستال گرفته شده. طبق متون مقدس هندوئیسم (پورانا) طرفین آن از کریستال و سنگ های قیمتی ساخته شده. دسترسی به این قله 6638 متری ممنوع است. در واقع مانند رسیدن به دروازه های بهشت است، این قله برای قرن ها مقصد زیارت هندوها و بودایی ها بوده. "کورا" مراسم سفر زائران در حلقه ای در اطراف کایلاش حدود 50 کیلومتر گسترده شده و بسیار دشوار است. کورا توسط هندوها و بودایی ها در جهت عقربه های ساعت و توسط بون ها در خلاف جهت عقربه های ساعت انجام می شود، حتی رینهولدمسنر که در سال 1980 توسط دولت چین برای مراسم کورا دعوت شده بود و اگر می خواست می توانست به قله صعود کند، برای خودداری از حساسیت مومنان از انجام آن انصراف داد.

4- Machapuchare ماچاپوچاره در میان قله های مقدس نپال در توده آناپورنا به ارتفاع 6993 متر قرار دارد. این قله در مقابل شهر پوخارا قرار گرفته و نام آن به دلیل قله دوبل آن به معنای "دم ماهی" است اما به عنوان "ماترهورن نپال" نیز معروف است که به ویژه توسط هندوها مورد احترام است و خانه خدای شیوا در نظر گرفته شده. رسما مجوز صعود ندارد، تنها تلاش مستند برای صعود به سال 1957 برمی گردد که توسط "ویلفرید نویس" انجام شد و به احترام سنت های موجود در 50 متری قله تلاش خود را متوقف ساخت.

5- Gangkhar Puensum گنگخار پوئنسوم در مرز بین پادشاهی بوتان و کشور چین قرار دارد. قله اصلی آن که در داخل مرزهای کشور بوتان قرار دارد و 7570 متر است، تا به حال صعود نشده و به دلایل معنوی توسط دولت بوتان ممنوع شده. تا سال 1983 فعالیت های کوه نوردی در این کشور به صورت گسترده مجاز نبود، به دلیل بازگشایی لحظه ای دیدگاهها، با لغو این ممنوعیت در سال 1983 این قله به مقصدی مورد توجه تبدیل شد و طی سالهای 1985 تا 1986 اکسپدیشن های مختلفی برای صعود از آن تلاش کردند اما هیچیک موفقیت آمیز نبود. در سال 1994 ممنوعیت صعود به قله های بالای 6000 متر به دلیل احترام به ارواح ساکن در ارتفاعات، ممنوع اعلام شد و در سال 2003 کوه نوردی بار دیگر به کلی ممنوع شد، قله فرعی آن که در قلمرو تبت قرار دارد در سال 1998 توسط یک تیم ژاپنی از سمت همین کشور صعود شده.

montagna.tv