مسیری جدید در توده مونبلان

کوه نورد سوئیسی سیمون شاتلن صعود سولو و نخستین بار مسیر "Misanthropie i-coniqe "  را که 300 متر، به درجه  M7+  ، A2 و یک میکس جدید تا جبهه شمالی تت د بی سل، تغینت، در توده مونبلان است را گزارش داده:

" این مسیر یک گرانیت زیبای یکپارچه 3509 متری با رخ شمالی 300 متری است که مشرف به یخچال طبیعی تغینت است. این قله در سمت سوئیس توده مونبلان قرار دارد و تا حدودی ناشناخته است. از همه مهمتر هیچ خط تله کابینی به این گوشه خلوت از بهشت کشیده نشده. رسیدن به پای آن 4 ساعت طول می کشد و یک بیواک ضروری است و یا اقامت در کلبه کوهستانی کابان دو تغینت است که 45 دقیقه از ابتدای مسیر فاصله دارد و من قویا به آن توصیه می کنم. الیور، مسئول این کلبه خوشحال خواهد شد که در حالیکه کمی ژنپی می نوشید در باره  صعود شما صحبت کند.

در آوریل سال 2016 با همراهی دیوید پش یک مسیر مدرن جدید میکس و درای تولینگ درست سمت چپ این جبهه ایجاد کردیم. نام آن را Full day for love گذاشتیم، 260 متر و 9 طول تا +M7.  در عرض دو روز در مجموع 12 ساعت برای ایجاد این مسیر با ارزش وقت صرف کردیم. در این صعود، صخره مملو از شکاف و ایده آل برای درای تولینگ بود و حمایت با ابزارهای بادامکی و فرند انجام پذیرفت.

طبیعی بود که یک سال بعد به این مکان برگردم و مسیر جدید دیگری به همین سبک روی همین جبهه ایجاد کنم. متوجه یک شکاف داخلی بزرگ و سیستم تنوره در سمت راست شدم که مشخصه آن یک سری شکاف و یک یا دو سقف متمایل به پایین بود. ماه مارس و آوریل بهترین ماه ها برای صعود در این مکان است و رسیدن سریع به آن با اسکی و برگشتی سریع تر امکان پذیر است. بعد از تلاش های متعدد برای یافتن یک هم طناب، تاریخ مناسب و شرایط جوی خوب، 7 آوریل تصمیم گرفتم که تنهایی عازم شوم. من 1400 متر برای رسیدن به کلبه صعود کردم، تجهیزات من بیش از 25 کیلو وزن داشت.

روز شنبه 8 آوریل ساعت 5 و 45 دقیقه صبح از برگ شرود عبور کردم و اولین طول را روی سنگ تا حدودی ظریف آغاز کردم. در سپیده دم من شیب برفی را برای رسیدن به شکافی که به گوشه سیستم تنوره منتهی می شد، صعود کردم. از دو طول درای تولینگ عبور کردم، هر دو محکم و 30 متر بودند. ساعت 11 صبح به ابتدای تنوره بزرگ رسیدم. علیرغم جمع کردن کارگاه بعد از هر طول و پاکسازی مسیر از ابزارهای خودحمایت، پیشرفت خوبی داشتم.  طول تنوره فنی بود با این حال آسان تر از آن چیزی بود که انتظار داشتم. ساعت 12 به سقف رسیدم ، در آنجا چیزی که پذیرفتم، کراکس این مسیر بود و مطمئن نبودم که به روش آزاد بتوانم از آن عبور کنم. بعد از 30 دقیقه استراحت من شروع به تراورس مورب روی ورقه های ناامن به سمت بالا کردم. به خاطر سایش طناب و فقدان گیره پا، تصمیم گرفتم که این طول را به شیوه مصنوعی صعود کنم. اینطور حساب کردم که عبور آزاد از این بخش می تواند در حدود +M9/M8 باشد. هنگامی که روی سقف قرار گرفتم، طول آخر یک شکاف لذت بخش بود که یک راست به قله ختم می شد.  ساعت 15 قله را صعود کردم و از دو کارگاه 50 متری و دهلیز 45 درجه ای "کپت" در جبهه شرقی فرود آمدم.

یک ساعت بعد به پای مسیر و تجهیزاتم رسیدم و یک ساعت بعد از آن نیز در ماشین خود بودم. نامگذاری مسیر به "Misanthropie i-coniqe " به معنی "مردم گریز بی همتا " ناشی از این است که تلاش های من برای یافتن همطناب موثر نبود و تصمیم گرفتم که این صعود نو را به تنهایی انجام دهم. "

Planet mountain