کشف طولانی ترین غار از جنس ماسه سنگ در هندوستان

به گزارش BBC طولانی ترین غار از جنس ماسه سنگ به تازگی در شمال شرقی کشور هندوستان، در استان مگالایا کشف شده "سوتیک بیسواز" به گروهی از غارشناسان پیوسته تا نگاهی اجمالی به این غار منحصربفرد داشته باشد.

برایان دی کارپران گفته که اگر در این غار گم شوید، هرگز نمی توانید راه خود را پیدا کنید و  به سمت ورودی بی نظیر و عجیب غار اشاره می کند. بعد از یک ساعت عبور از سراشیبی درون درختان خزه گرفته و گیاهان جنگل به دهانه " کرم پوری" رسیدیم که به زبان محلی (زبان خاسی) غار "پری" ترجمه می شود. در 1227 متر بالاتر از سطح دریا، صرفنظر از یک دره عمیق، دهانه آن در پای صخره ای شیب دار قرار دارد. طول این غار24/5 کیلومتر است و مساحتی برابر با 13 کیلومتر مربع را در بر دارد یعنی دوبرابر اندازه جبل الطارق، در ماسیزام سرسبز و پرآب که معروف به مرطوب ترین مکان در کره زمین است.

تا فوریه امسال (2018) غار 18/7 کیلومتری " اومواری یوتا" در ونزوئلا طولانی ترین غار از این نوع محسوب می شد. آقای کارپران یک بانکدار 71 ساله چابک، اطلاعاتی در باره این غار دارد. او بیش از یک چهارم قرن در این استان پر از تپه، آب و باران صرف کشف این غار کرده. زمانی که در سال 1992 کارپران کاوش را شروع کرد حدود ده غار در مگالایا شناسایی شده بود، طی 26 سال گذشته و 28 اکسپدیشن او و تیم بین المللی متشکل از غارنوردان، زمین شناسان، آب شناسان، زیست شناسان و باستان شناسان بیش از 1650 غار در این استان کشف کرده اند. مگالایا حالا خانه تعدادی از سیستم های غاری پیچیده شناخته می شود وبیش از هر مکان دیگری در هندوستان غار دارد.

در برگشت به "کرم پوری" و آمادگی برای ورود به غار

با استفاده از کلاه هایی محکم و چراغ پیشانی در تاریکی عوطه ور شدیم، در سمت چپ یک راهرو کوچک و کوتاه بود، اگر بخواهید از درون این مجرای تنگ و محصور در دیواره سنگی عبور کنید لازم است که لباس غارنوردی بپوشید و بعد سینه خیز و یا روی دستها و زانوها به پیش روید، من از این لباسها نپوشیدم بنابراین عبور سینه خیز تقریبا غیرممکن بود. در راهروی اصلی دو تخته سنگ غول پیکر به شکلی به هم چسبیده بر سر راه قرار داشتند که می شد از آنها صعود کرد و یا پاها را روی آنها سراند و عبور کرد، من به سختی و ناشیانه سعی در عبور داشتم که کفش هایم در یک شکاف عمیق گیر کرد. ما روی سنگ های صاف و خیس گام برمی داشتیم که یک جریان ضعیف از آب پیدا کردیم. طی فصل بارش این مکان احتمالا به یک جریان شدید و سیل آسا تبدیل می شود. آقای کارپران یک عنکبوت بزرگ را روی دیوار نشان داد و ما نیز آنچه را که زمین شناسان با تردید فسیل آرواره یک کوسه می دانستند و در لابلای سنگ ها قرار داشت، پیدا کردیم. کارپران می گفت که این غار اسرار زیادی در خود دارد. مکانی پرپیچ و خم از صدها گذرگاه کوتاه و بلند در امتداد راهروهایی که به یک شبکه بزرگ متصل هستند، طرح آن منحصر بفرد است و غار را چون دخمه ای پرپیچ و خم نشان می دهد. تعدادی استلاکتیت و استلاکمیت های زیبا وجود دارند، همچنین گونه های فراوانی از قورباغه، ماهی، عنکبوت های شکارچی بزرگ و خفاش . به گفته توماس آربنز غارشناس و عکاس غار، نقشه برداری از این غار یک چالش جدی بود و زمانی که از نزدیک به نقشه آن نگاه می کنید آن را حس خواهید کرد و با اسامی فوق العاده ای که نقشه برداران بر روی دیواره ها، راهروها، چاله ها، طاقچه ها و سنگ های بزرگ در برنامه های خود گذاشته اند آن را تشخیص خواهید داد به طور مثال "کوسه بزرگ سفید" نام یک سنگ خاکستری است شبیه به یک کوسه که به نظر می رسد در عمق یک دره شناور است ، Brittle به طاقچه های ماسه سنگ شکننده می گویند که پیمایش را روی Suicide Ledge Canyon یا لبه خطرناک دره به یک چالش واقعی تبدیل می کند و Tight Crawl سینه خیز فشرده و Dangerous Boulders یا تخته سنگ های خطرناک، که مشخصه تمامی عوارض طبیعی را بیان می دارد و جای تفکر و تخیل باقی نمی گذارد، راهرویی که sleepy lunch نام دارد جایی است که کاوشگران خسته در آنجا ناهار صرف می کنند و به ویژه برای آنهایی که احساس خواب آلودگی دارند آرامش بخش است.

دانشمندان معتقدند که ممکن است برخی منابع غنی از آثار زمین شناسی در این غار وجود داشته باشد، کاوشگر ایتالیایی غار، فرانسیسکو سائورو گفته که تعدادی آرواره های کوسه پیدا شده و برخی استخوان های کشف شده می تواند مربوط به دایناسورهای دریایی و سایر جانوران معمولی باشد که شصت میلیون سال پیش ساکن دریا بوده اند، بسیاری از آنها در مناطقی از غار که بسیار خطرناک و دشوار برای دستیابی است، قرار دارند، سائورو گفته که دیگر ویژه گی های جغرافیایی و دیرینه شناختی جالبی که کشف شده بعد از تجزیه و تحلیل علمی فاش خواهد شد.

آیا تا به حال انسان در این غار زندگی کرده؟

دانشمندان می گویند که بعید به نظر می رسد زیرا انسان های اولیه عموما ترجیح می دادند که در پناهگاههای سنگی یا ورودی های غارها ساکن شوند، همچنین غارهایی که در طول فصل بارش لبریز از آب می شوند برای سکونت مناسب نیستند و این بدان معنی است که در اکثر غارهای مگالایا نشانه ای از وجود انسان دیده نشده، چیزی که این غار را غیرعادی ساخته این است که از ماسه سنگ شکل گرفته، غارها معمولا از تجزیه سنگ آهک ساخته می شوند، آب باران، دی اکسیدکربن را از هوا می گیرد و به اسید ضعیف تبدیل می کند و سنگ را تجزیه می کند. غارهای ماسه سنگی چندان شایع نیستند زیرا سنگ دارای قابلیت حل شدگی کم می باشد بنابراین به مقدار زیادی آب برای حل شدن و ساییدگی و ایجاد حفره زیرزمینی احتیاج است، مگالایا بالاترین میزان بارش باران را در جهان تجربه کرده است بنابراین کارشناسان اظهار می دارند تعجب آور نیست که غارهای ماسه سنگی بتوانند به نحوی چشمگیر در این استان توسعه یابند. غارهایی مثل "کرم پوری" همچنین کلید درک شرایط آب و هوایی و جانداران در این منطقه می باشند.

سیمون بروکس مسئول هماهنگی اکسپدیشن غارهای مگالایا (مگالایا به زبان سانسکریت به معنی "مسکن ابرها" است) گفته: " این غارها تحت تاثیر کپسول های زمان هستند که غالبا با ثبات شرایط محیطی در زیرزمین، اطلاعات گذشته را حفظ می کنند (کپسول زمان در اصل به محفظه هایی گفته می شود که برای نگهداری و سالم ماندن آثار تاریخی مورد استفاده قرار می گیرد). این نمودارهای ظاهری، موجب حفظ آثار وقایعی می شوند که بر سطح سیاره طی دوره های مختلف نظیر دوران یخ بندان، فعالیت های آتشفشانی و سیل ها اتفاق افتاده است. غارهای مگالایا کاوشگرانی از سراسر جهان را به خود جذب کرده است، این تپه ها خانه طولانی ترین غارهای عمومی هندوستان، سیستم غارسنگ آهک 31/1 کیلومتری "لیات پارا" هستند. اکثر آنها بسیار بزرگ می باشند و رودخانه های عمیق در بردارند. عمیق ترین غار، محدوده ای از بالاترین نقطه در غار تا پایین ترین نقطه 317 متر است، عمیق ترین چکننده عمودی برای فرود غارنوردان 97 متر است. آقای آریز می گوید شکل گیری کلسیت (کلسیم کربنات) در بسیاری از غارها در این منطقه از زیبایی فوق العاده ای برخوردار است و کاملا مطابق با آنچیزی است که در سایر نقاط دیده می شود و با وجود اینکه در اکثر این غارها هرگز انسان زندگی نکرده، شواهدی وجود دارد که از برخی از آنها به عنوان پناهگاه جنگی و یا پناهگاهی برای شکارچیان و حداقل مکانی برای خاکسپاری استفاده می شده است .

رونق یافتن معادن زغال سنگ و سنگ آهک که موجب رشد اقتصادی این استان شده، تهدیدی جدی برای این غارها است و باعث شده که حتی آقای کارپران در سال 2007 به دادگاه عالی برای توقف عملیات استخراج معادن زغال سنگ در مگالایا شکایت کند. در داخل غار درجه حرارت 16 تا 17 درجه سانتیگراد است و مهم نیست که دمای خارج چند درجه باشد. هیچگونه کمبود اکسیژن در این غار وجود ندارد زیرا همیشه ازطریق دهانه های کوچک، شکاف ها و دو ورودی، هوا جریان دارد اما او اضافه می کند زمانی که درون غار هستید باید احتیاط کنید، هرگز در غار خود را به خطر نیندازید.